
Hoe worden mensen succesvol? Zit dit in karakter ingeslepen of kun je dit leren? Lees hier de visie van een rising star in de psychologie.
Hoe worden mensen succesvol? Zit dit in karakter ingeslepen of kun je dit leren? Lees hier de visie van een rising star in de psychologie.
Angela Lee Duckworth werkt als management consultant bij McKinsey als ze besluit om brugklaslerares te worden. Tijdens haar lessen snapt ze niet waarom sommige studenten succesvoller zijn dan anderen, terwijl dit niet overeen komt met het verschil in hoogte van IQ. Ze is zo nieuwsgierig dat ze een onderzoek begint aan de Universiteit van Pennsylvania. Hier bestudeert ze behalve schoolkinderen ook professoren, muzikanten, investment bankers en militairen. De uitkomst verrast haar: succesvol zijn in het behalen van lange termijn doelen komt door de eigenschap ‘vastberadenheid’. Volgens haar onderzoeken is het dus niet de hoogte van de emotionele intelligentie (EQ) of misschien uiterlijke voordelen maar wordt succes behaald door wat zij noemt: ‘Grit’.
Grit is eigenlijk een combinatie van vastberadenheid en passie: Hoe meer je van je lange termijn doelen overtuigd bent en je daarvoor inzet, hoe succesvoller je zult zijn. Het is de mindset dat je vasthoudt aan je doelen. Ook zelfbeheersing speelt een grote rol in haar onderzoeken: Hoe sterker je bent in het afwijzen van korte termijn afleidingen, hoe beter je bent in het bereiken van je lange termijn doelen. Door grit en zelfbeheersing te meten kun je volgens Duckworth voorspellen hoe succesvol iemand wordt.
Wat haar opvalt is hoe weinig deze eigenschap bestudeerd is door de wetenschap. Terwijl ze wel veel vragen van ouders krijgt als; ‘hoe leer ik mijn kinderen vastberaden te zijn?’ Daarom hieronder de TED talk waarin Duckworth haar bevindingen vertelt en een (korte) samenvatting van het onderzoek.
Uit het onderzoek blijkt dat er twee eigenschappen zijn waarmee je prestaties of succes kun voorspellen: grit en zelfbeheersing.
Grit = ‘de neiging om interesse in en de inspanning voor zeer lange termijn doelen te behouden’.
Zelfbeheersing = de ‘vrijwillige regeling van gedrags-, emotionele- en aandachtsproblemen.’
Dus het reguleren van aanwezige impulsen en tijdelijke verleidingen of afleidingen.
Grit en zelfbeheersing zijn gerelateerd maar ook verschillend: Grit houdt in dat er ijverig gewerkt wordt aan één enkele overkoepelende uitdaging die een tijdspanne van maanden, jaren en zelfs decennia kan overbruggen. Zelfbeheersing heeft te maken met het uitsluiten van aantrekkelijke korte termijn gebeurtenissen. Alleen het meten van zelfbeheersing of discipline is niet genoeg om voorspellingen over succes te doen.
Duckworth zegt dat de eigenschappen van succesvolle mensen vaak worden ingedeeld in twee groepen: talent & alle andere eigenschappen. Maar volgens haar is het belangrijk om te achterhalen wat er nu voor zorgt dat het ene talent wel de top haalt en de andere niet. Vervolgens stelt ze dat talent en vastberadenheid zelfs een tegengestelde correlatie laten zien. Mensen met grote vastberadenheid en minder talent worden vaker succesvol dan mensen met een groot talent en minder vastberadenheid. Door deze eigenschappen te onderzoeken wil Duckworth kijken hoe talent meer tot uiting kan komen. Ze noemt dit: ‘to unlock talent’. Het kan helpen bij het voorspellen wie succesvol wordt en wie niet.
Neem bijvoorbeeld Duckworth’s onderzoek naar kandidaatjes van het kampioenschap ‘spellen’ (in de Verenigde Staten een groot spektakel genaamd ‘Spelling Bee Competiton’). De winnaars worden steevast de eigenschappen ‘hoog IQ’ en ‘verbaal talent’ toegekend. Toen Duckworth nader onderzoek deed, bleek ook dat de discipline van de kandidaten heel hoog was (ze studeren van één uur per week tot 35-40 uur!) maar dat de beste kandidaten niet per sé meer discipline hadden. Ze leerden niet méér, maar anders: ze gingen expliciet op zoek naar de woorden die ze nog niet kenden en oefenden juist die. Dit in tegenstelling tot sommige zeer gedisciplineerde kandidaten die veel meer uren maakten maar alleen het reeds bekende rijtje woorden herhaalden. Hieruit (en uit meerdere onderzoeken) leidt Duckworth af: dat het identificeren van eigen zwakheden een onderdeel is van ‘grit’. Discipline hebben is een bijkomende factor.
Na veel onderzoek (ook van haar collega’s en studenten) is Duckworth gekomen tot de ‘Ten Year Rule’: Je moet je minstens tien jaar ergens voor inzetten wil het succesvol worden. En al die tijd moet je gefocust blijven op je taak en kunnen omgaan met fouten: door een fout mag je je taak of doel niet in de steek laten. Als voorbeeld noemt ze hierbij Will Smith en Woody Allen. Ze hebben een heleboel slechte films gemaakt maar toch horen zij bij de meest succesvolle mensen.
Er bestaat niet een vast pakket waarmee je kinderen (of volwassenen) grit kunt leren. Volgens Duckworth is het vooral hard werken. Als je een succesvolle pianospeler wilt worden, moet je volgens haar minimaal 10.000 uur oefenen. Bij Duckworth thuis volgt het hele gezin “The Hard Thing Rule”, je moet minstens één ding doen dat je interesse heeft gewekt maar waarvoor je veel moet oefenen. Je mag niet afzeggen omdat je het saai vindt of geen zin hebt en je moet het hele jaar afmaken.
Veel andere wetenschappers hebben zich over deze vraag gebogen en zeggen dat het vaak neer komt op het inbouwen van ‘falen’. Kinderen moeten ruimte krijgen om fouten te maken en in te zien dat het niet het einde van de wereld is. Dat ze bijvoorbeeld niet ‘nooit goed worden in wiskunde’. Maar dat ze nog informatie missen en door dat te verkrijgen verbeteren.