Ik doe het net voor ik de lift in stap. Als ik stil sta bij een stoplicht of als ik te vroeg bij een afspraak ben. Even snel op mijn iPhone kijken of ik nog een nieuw berichtje heb. M’n mail lezen, Facebook checken, op Nu.nl kijken. Maar waarom eigenlijk? Ben ik bang dat ik iets mis?
Ik heb al meerdere boeken gelezen over in het nu zijn en besloten om het dit keer écht anders te doen. Mindful ontbijten en kijken en proeven wat ik eet in plaats van zonder aandacht mijn schaaltje yoghurt met muesli te verorberen. Dus toen ik in een tijdschrift de boekentip ‘Verslaafd aan afleiding’ las (ondertussen was ik vast nog iets anders aan het doen), besloot ik het boek te bestellen.
Het boek is geschreven door Alex Soojung Kim Pang. Hij is – zoals zo mooi op de achterkant van het boek staat – futurist, consultant op het gebied van voorspellen, social media en psychologie. Daarnaast is hij wetenschapper aan de Amerikaanse Stanford University. Het boek gaat over hoe je technologie kunt inzetten om je geest te verruimen in plaats van om die technologie een stoorzender te laten zijn. En daar is een bepaalde mate van beheersing voor nodig. Je wilt niet continu afgeleid zijn, maar juist zelf bepalen waar je aandacht heen gaat.
Alex Soojung Kim Pang vergelijkt de behoefte om je smartphone te checken met de behoefte aan een shot, het is een verslaving. In een onderzoek werd studenten gevraagd 24 uur offline te zijn en hun mobiel niet bij zich te hebben. Reacties daarop waren “Ik voelde me niet volledig”, “Ik heb minimaal mijn hand 30 keer in mijn broekzak gestoken om er een trillend telefoontje uit te halen dat er niet in zat”. Dit laatste worden fantoomtrillingen genoemd. Je hebt het gevoel dat je telefoon gaat maar dat is helemaal niet zo.
Al lezend kwam ik erachter dat je meestal je adem inhoudt als je je mail checkt. Probeer het eens, pak je smartphone, tablet of laptop. Wat doe jij als je wacht tot de nieuwe berichten geladen zijn? Houd jij ook je adem in? En waarschijnlijk doe je dit net als ik een aantal keren per dag. Je hersenen zijn op dat moment zo druk dat ze geen seintje aan je longen geven dat je moet ademen. In het boek staat dat er veel hulpmiddelen zijn die dingen makkelijker maken, zoals eten met bestek of fietsen. Fietsen doe je zonder na te denken en helpt je om ergens sneller te zijn. Ondertussen adem je gewoon door, het is een verlengstuk van je lichaam. Blijkbaar werkt dat anders met een smartphone.
Nog een grappige vergelijking over dat machines en nieuwe technologieën niet per se maken dat je efficiënter wordt. Met de komst van wasmachines dacht men tijd te besparen. Maar omdat kleding niet meer enkele dagen wordt gedragen, maar aan het eind van de dag de wasmand in gaat, creëert het ook nieuw werk. Als je vaker gaat wassen, levert het geen tijdsbesparing op.
Terug naar mijn eigen internetgebruik, ik was al wel overtuigd dat ik minder afhankelijk wil zijn van mijn Iphone, maar wilde vooral weten hoe ik dat dan voor elkaar krijg. Volgens Alex Soojung Kim Pang zit het in contemplatief computeren. Ik houd van concrete tips en regels van hoe ik dat dan moet doen. Die komen niet echt lekker gestructureerd naar voren in het boek. Maar dit zijn de tips die ik zelf uit de publicatie heb gehaald:
Enfin, ik ga het weer proberen. Minder afgeleid worden door internet.
Alex Soojung Kim Pang (2013).‘Verslaafd aan afleiding, handleiding voor een gelukkig digitaal leven’,
